در اینجا برخی از نمونه های ماسک ها، همراه با دستورالعمل، علائم و نتایج، نوع پوستی که ماسک برای آن ساخته شده و برخی نکات کارآمد دیگر را برای شما آورده ایم.
عسل به تنهایی میتواند بعنوان ماسک استفاده شود و بدلیل خواص ضد میکروبی که دارد، در درمان آکنه و پاکسازی روزنه های پوست و جلوگیری از رشد میکروب ها تأثیرگذار است. بعلاوه، قسمت مومی عسل به نرم، شاداب و صاف کردن پوست کمک میکند.
مواد لازم: فقط عسل
مقدار: به میزان لازم
آماده سازی: لازم ندارد
روش مصرف: کافیست یک لایه روی صورت خود بمالید.
ویژگی ها: عسل دارای خواص ضد میکروبی و آنتی اکسیدان است و همزمان چسبنده است که این چسبندگی گرد و غبار، سلولهای مرده و میکروبها را از منافذ پوست بیرون میکشد و خواص ضد میکروبی نیز از آلوده شدن دوباره پوست جلوگیری میکنند. آنتی اکسیدان های موجود در عسل به شادابی و جوان بنظر رسیدن پوست کمک میکند و در آخر موم نیز پوست را براق، نرم و مرطوب میکند.
هشدار: افرادی که به استعمال خارجی عسل حساسیت دارند نباید از این روش استفاده کنند.
این ماسک عسل برای جوش صورت بسیار مفید است چون که پس از استفاده باقیمانده آن هم قابل خوردن است (البته محض شوخی گفتم، نخورید بهتره).
مواد لازم: یک عدد سیب متوسط (ترجیحا ارگانیک)، ۴-۵ قاشق غذاخوری عسل (بازهم ترجیحا ارگانیک)، و آب ولرم
آماده سازی: قسمت سفت و دانه های سیب را جدا کنید و آن را در مخلوط کن برقی کاملا له کنید (اگر مخلوط کن ندارید پوست آن را هم بکنید و با قاشق یا گوشت کوب آن را له کنید)، به سیب های له شده ۴-۵ قاشق عسل اضافه کنید. مقدار عسل به تعداد ماسکهایی که میخواهید درست کنید و سایز سیب تان بستگی دارد. اساسا مقدار عسل باید برای مخلوط شدن کامل با سیب ها بسنده کند خوب بهم بزنید تا بصورت خمیری یکدست شود، و ماسک عسل و سیب شما آماده استفاده است.
روش مصرف: یک لایه ماسک سیب و عسل را روی تمام صورت خود بمالید.۱۰ الی ۱۵ دقیقه صبر کنید تا ماسک کمی خشک شود. سپس با آب ولرم آن را بشویید. حالا منتظر نتایج بمانید!
نکات: ماسک سیب و عسل وقتی تازه است بهتر اثر میکند. یعنی بعد از آماده سازی، آن را در یخچال نگذارید که بعدا استفاده کنید. از آنجایی که درست کردن آن سریع و آسان است قبل از مصرف به میزان لازم درست کنید.
ویژگی ها: در حالی که ذرات سیب به صورت یک پاک کننده ملایم روی صورت شما عمل می کنند، اسید گلیکولیک موجود در آن نیز لایه برداری از پوست را آسان می کند. هردوی این ویژگی ها باهم منافذ پوست را تمیز می کنند. عسل یک آنتی اکسیدان طبیعی است و خواص ضد میکروبی دارد و عفونت های میکروبی که باعث آکنه می شوند را از بین میبرد.
هشدار: برای اطمینان از اینکه به هیچ یک از مواد این ماسک حساسیت ندارید، مقداری از آن را روی بخش کوچکی از پوستتان بمالید. اگر پوستتان دانه زد یا هرگونه علائم حساسیتی دیگری مشاهده کردید از مصرف این ماسک روی صورت خودداری کنید.
این ماسک هم یکی دیگر از راه های بسیار خوب برای درمان آکنه است. که مثل ماسک های قبلی از مواد کاملا طبیعی و خوردنی درست شده است.
مواد لازم: دو قاشق غذاخوری شیر تازه، دو قاشق غذاخوری عسل طبیعی، آب یک عدد لیموی تازه، یک قاشق غذاخوری ماست تازه و آب ولرم
آماده سازی: همه موارد را باهم به خوبی در یک کاسه مخلوط کنید تا غلظت آن یک دست شود.
روش مصرف: یک لایه از مخلوط را از بالای صورت تا پایین گردن خود بمالید. چند دقیقه صبر کنید تا خشک شود. سپس یک لایه ی دیگر روی آن بمالید و به همین ترتیب آنقدر لایه اضافه کنید تا محتویات کاسه خالی شود. وقتی مطمئن شدید به همه ی نقاط آسیب دیده ی پوستتان رسیده، تقریبا ده دقیقه صبر کنید و سپس تمام صورت را با آب ولرم بشویید.
نکات: از این مخلوط ۳-۴ بار در هفته استفاده کنید (روزانه یکبار هم خوب است). اما حتما هربار بصورت تازه مصرف کنید، چون درست کردن آن راحت بوده و درست پس از آماده سازی اثر بیشتری دارد. با اینکه همیشه امکانش نیست اما سعی کنید از مواد ارگانیک استفاده کنید. هرچه مواد مصنوعی و شیمیایی کمتر، بهتر.
ویژگی ها: اسید سیتریک موجود در آبلیمو پاک کننده بسیار خوبی است، شیر هم همینطور. ماست نیز پاک کننده و همچنین نرم کننده خوبی است. همه این خواص باهم مهم هستند چون اگر تنها از آبلیمو استفاده کنید پوست شما احساس خشکی و کشیدگی میکند.
هشدار: همانند قبل، پیش از استفاده از این ماسک از حساسیت نداشتن به مواد آن اطمینان حاصل کنید.
نکات: میتوانید جداگانه از ترکیب (آبلیمو، عسل)، (شیر، عسل) و (ماست، عسل) بعنوان ماسک صورت استفاده کنید. همه این ها موثر هستند اما افراد شرایط بدنی و سلیقه ی متفاوت دارند.
موم زنبور عسل برای کُلُنی زنبورها واجب است. این موم برای ساختن شان ها استفاده میشود و در آن بچه زنبورها را پرورش میدهند، گرده جمع آوری میکنند و عسل اضافی را برای زمستان ذخیره سازی میکنند.
زنبورها شهد و گرده جمع آوری میکنند تا عسل درست کنند و به کندو غذا بدهند. آن ها همینطور که عسل میخورند بدنشان موم تولید میکنند. زنبورها با جویدن موم به همراه مقداری عسل دیگر، شان درست میکنند. در زمان مناسب، زنبوردارها این شربتخانه های عسل را برای جمع آوری عسل اضافه باز میکنند و شان ها را نیز برای ساخت شمع از موم خالص زنبور جمع آوری میکنند.
زنبورهای کارگر که در تابستان تنها ۳۵ روز عمر میکنند، دارای غدد ترشح کننده موم روی شکم شان (صفحه ی چهارم تا هفتم نیم حلقه شکمی داخلی) هستند و بین دهمین تا شانزدهمین روز عمرشان در تولید موم بسیار کارآمدند. اما از روز هجدهم به بعد تا پایان زندگی این زنبورها، غدد ترشح موم آنها کم کم تحلیل میرود.
زنبورها برای تولید حدود نیم کیلو موم، دو و نیم تا سه و نیم کیلو عسل مصرف میکنند که باعث میشود غدد ترشح موم، قند را به موم تبدیل کرده و از منافذ کوچک به بیرون بفرستند. موم بصورت ورقه های کوچکی روی شکم زنبور دیده میشود. در اینجا ورقه ها اساسا شفاف هستند و بعد از جویده شدن سفید و مات میشوند. در مرحله جویدن است که ترشحات بزاقی برای نرم کردن موم به آن اضافه میشود که باعث تغییر رنگ آن نیز میشود.
آب و عسل میتواند گزینه مناسبی برای افرادی باشد که بدنبال یک تقویت کننده سریع هستند. نه تنها درست کردن آن آسان و ارزان است، میتواند خواص و فواید غیر قابل انتظاری هم داشته باشد.
آب و عسل همانطور که از اسمش پیداست نوشیدنی ای درست شده از عسل و آب گرم است. معمولا این معجون نیروبخش را صبح، قبل از غذا یا قبل از خواب مصرف میکنند، اما در تمام اوقات موثر است. این معجون خانگی که قرن ها برای فعالیت های پزشکی از آن استفاده شده، امروزه شهرت آن در جهان رو به افزایش است. چون راهی کم هزینه برای افزایش سلامتی است.
مهم ترین خواص آب و عسل برای سلامتی، کمک کردن آن به کاهش وزن، بهبود ایمنی بدن، کاهش واکنش های آلرژیک، مشکلات تنفسی، تقویت سلامت قلب و عروق و کمک به هضم و گوارش میباشد.
عسل با تنظیم سیستم ایمنی از واکنش های آلرژیک بدن جلوگیری میکند. این امر میتواند التهاب در سرتاسر بدن را کاهش دهد مخصوصا برای افرادی که سیستم ایمنی آن ها به قدری حساس است که حتی به کوچک ترین محرک ها واکنش نشان میدهد.
آب خوردن میتواند به احساس سیری شما کمک کند، که احتمال اضافه خوری و خوردن تنقلات بین وعده های غذایی را کم میکند. عسل نیز میتواند تمایل شما به شیرینی را اقناع کرده و به شما در ترک تنقلات شکری و ناسالم و پر از کربوهیدرات کمک کند.
آیا عسل طبیعی فاسد نمیشود ؟ این سوال موضوعی است که بسیار زیاد به آن بر میخوریم. در مجلات و تلویزیون یا حتی در قوطی های شانسی و ایمیل یا پیامک های رایج که دست به دست میشوند بیان میشود که عسل تنها خوراکی است که فاسد یا خراب نمیشود. اما آیا حقیقت دارد؟ آیا واقعا عسل تا ابد سالم میماند؟
در بیشتر مواقع، بله. عسل هیچ گاه فاسد نمی شود. این خاصیت عسل طبیعی است که از پرورش میکروب ها و دیگر عوامل فاسد کننده و آلودگی جلوگیری نماید. تا وقتی که این خواص خنثی نشوند، عمر مفید عسل اُرگانیک و طبیعی نامحدود است.
عسل تنها ماده ی غذایی است که هدف طبیعی از درست کردنش ذخیره سازی آن است. بخاطر اینکه زنبورها باید در زمستان که گیاهان گل نمیدهند نیز غذا بخورند، حرکت تکاملی آن ها این بود که منبع غذایی درست کنند که چندین ماه دوام بیاورد و فاسد نشود.
آن ها به ماده ای فاسد نشدنی و مغذی احتیاج داشتند که همان عسل بود. در حین تولید آن زنبورها کمی زیاده روی کردند و خوراکی درست کردند که برای صدها سال و حتی بیشتر هم فاسد نمیشود. هیچ منبع غذایی دیگری به این روش تولید نشده است.
علاوه بر داشتن pH پایین، عسل آب و رطوبت کمی دارد و پر از قند است. این به خشک کردن باکتری هایی که سعی در خانه کردن در عسل دارند کمک میکند. هر باکتری ای که به درون عسل راه یابد تمام آب آن به لطف اسموز بیرون کشیده میشود و درنتیجه می میرد.
مقادیر قند زیاد موجود در عسل و کمبود آب در آن، عسل را به محلولی هایپرتونیک (پرفشار/اشباع) تبدیل میکند. در حالی که باکتری ها و موجودات زنده دیگر هم هایپرتونیک هستند. وقتی این دو را باهم قاطی کنیم یکدست میشوند یعنی چون مقدار بسیار زیادی قند و عسل در مقایسه با حجم باکتری داریم آب آن توسط عسل بیرون کشده شده و در تمام محلول پخش میشود (به این فرآیند یکدست سازی و پخش، اسموز میگویند) و اثری از باکتری نمی ماند.
عسل و زنجبیل بعنوان ترکیبی نیروبخش و مفید در سرتاسر جهان شناخته شده است. در ذیل توضیحات بیشتری درباره خواص زنجبیل و عسل ارائه خواهیم داد. خود زنجبیل به تنهایی فواید زیادی دارد اما وقتی با عسل ترکیب شود فواید بسیار بیشتری برای انسان دارد. در حال حاضر گیاهان طبیعی بعنوان موثرترین روش درمان برخی بیماری ها بصورت طبیعی مورد توجه قرار گرفته اند.
یکی از گیاهانی که در حال حاضر عموما برای درمان و شفا مورد استفاده قرار میگیرد زنجبیل است. زنجبیل بدلیل خواص درمانی مشابه با هِل و زردچوبه برای سلامتی انسان بسیار مفید است. این خواص همچنین دلیل این هستند که زنجبیل قابل خوردن با غذا و نوشیدنی ها و حتی بعنوان دارو است.
نام علمی گیاه زنجبیل Zingiber Officinale است. در قاره ی آسیا شهرت دارد و بعنوان ممتاز ترین گیاه برای درمان بسیاری از بیماری ها شناخته شده است. برای مثال در چین، پس از کشف این که در آب و بصورت مایع کاربرد دارد از آن برای درست کردن معجون های دارویی استفاده میکردند. از زمان های بسیار قدیم در طب باستانی از آن استفاده میشده. در کره، ژاپن و هند نیز چنین اتفاقی رخ داد. آنها نیز از دیرباز از زنجبیل بعنوان یکی از بهترین داروهای طبیعی برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده میکردند.
از خیلی وقت پیش، زنجبیل مورد بررسی اساسی پزشکی قرار گرفته است. از آنجایی که سرشار از مواد شیمیایی است. مزایای درمانی آن به خوبی شناخته شده است. خواص اصلی آن آنتی اکسیدانی و ضد قارچ هستند که ثابت میکنند زنجبیل بعنوان دارویی طبیعی میتواند زندگی انسان را سرشار از شادابی کند. از آنجایی که زنجبیل بعنوان گیاهی چند کارآمدی شناخته شده، بسیاری از محققان سعی کرده اند فواید آن در صورت ترکیب با مواد پر خاصیت دیگر همچون عسل را ثابت کنند.
آنتی بیوتیک ها نقش مهمی در کنترل فعالیت عفونت در بدن ایفا می کنند. داروی گیاهی درست شده از عسل و زنجبیل به عنوان ضد میکروبی موثر استفاده می شود. زنجبیل به عنوان گیاه چند کار آمد در جهان شناخته شده است، در حالی که عسل یا Apis mellifera (عسل زنبور اروپایی) به عنوان دارویی سازگار با طبیعت شناخته شده است و برای درمان زخم ها و زخم معده مفید است. در ادامه، مطالعات نشان داده که عسل حتی می تواند عفونت های گوارشی و عفونت چشم را نیز درمان کند.
مطالعه ای که در مورد عسل و زنجبیل انجام شده است نشان داده که خاصیت ضد باکتریایی و انسجام عسل بخاطر ترکیب آن با هیدروژن پراکسید است که در عسل هم تولید می شود. هیدروژن پراکسید، اسید گلوکونیک را بوجود می آورد که به طور بالقوه برای درمان مشکلات دندان مفید است. این پژوهش ثابت کرد که اثر متقابل بین زنجبیل و عسل بر فعالیت ضد میکروبی تاثیر می گذارد که به وضوح مشکل دندان ها را از بین می برد. همچنین برای درمان درد و سوزش دهان و گلو مفید است.
زنجبیل حاوی صمغی چرب در ریشه خود میباشد که این صمغ چرب آن را به گیاهی با خاصیت ضد التهاب تبدیل میکند. خود عسل نیز آنتی بیوتیک هایی دارد که درواقع منجر به درمان التهاب میشوند. به احتمال زیاد ترکیب عسل با زنجبیل قابلیت بسیار بالایی در درمان درد عضلات یا دیگر دردهای مفصلی دارد.
بعضی از مطالعات نشان داده که زنجبیل می تواند فعالیت های التهابی را در سطح سلولی تحت تأثیر قرار بدهد. قرمزی زنجبیل و عسل خامنیز به عنوان درمان موثر برای التهاب مزمن استفاده می شود. این مطالعه خود، ثابت کرد که اغلب بیماران آرتروز پس از مصرف ترکیب زنجبیل و عسل، بهبود یافتند.
روغن زنجبیل به عنوان دارویی موثر برای درمان زخم ها و همچنین مشکلات مفصلی شناخته شده است. به همین دلیل ترکیب زنجبیل و عسل نیز برای درمان فعالیت های التهابی که در بالا ذکر شد بسیار مفید است.